Kulak ağrısı ve

Pazartesi akşamı kulağım acıyor demeye başladı Lara. İlk söylediğinde ciddiye almadım çünkü karnım acıyor diyordu sürekli bir süredir, "öpeysen geçey, çilokata iyi gelebiliy, donduyma iyi gelebiliy" filan diyordu ardından, öpüyordum geçiyordu veya çikolata yiyordu bir lokma, geçiyordu işte ama ikinci söyleyişinde öperken farkettim ki kulak sıcak ve çok çok hafif de bir ateş var. Bu süreçte google teyzeye sordum hemen tabi ve dedi ki orta kulak iltihabı olabilir. Biraz Calpol (çok şükür doğduğundan beri başka doğru dürüst ilaç görmemiştik) verip yatırdım gece ama bir saat içinde uyandı kulağım acıyor diye. Lara' nın teyzesi de doktor söylemişimdir belki daha önce, hemen kendisine müracat, O da doğruladı google teyzeyi ve dahi augmentin var mı evde diye tedaviyi de önceden çıtlattı. Yarın doktoruna gidin dedi ki zaten niyetlenmiştik.

Yüz Güldüren Gelişmeler

İtiraf ediyorum: Biraz pimpirikli, biraz titiz, biraz da mükemmeliyetçi olduğum doğrudur. Ayrıca fazla hassas ve buluttan nem kapan bir tarafım da var, tamam. Kimi zaman işime yarasa da bu özellikler kimi zaman beni bunaltıyor belki etrafımdakileri de. Beni de böyle sevin ne diyeyim :)

Lara' nın kreş günlüğüne devam edelim, çok şükür olumlu gelişmelerle. Bu hafta başından beri Lara sanıyorum son öğretmenini de sevmeye başladığı için daha rahat ayrılıyor kapıda benden. Bu da benim eve daha huzurlu dönmem demek ve kafamın daha rahat olması.. Dolayısıyla benden yansıyan enerji de pozitif olunca Lara da daha iyi oluyor ve silsile olarak iyilik devam ediyor.

Hayat, sen plan yaparken olan biten, arkandan gülen; zaten yoldur biliyorsunuz hedef değil. Böyle..

Muhteşem başlıklı destansı durum bildirimime buyrun; afiyet olsun şimdiden.

Bu iki üç yaş arası ne yaman bir dönemmiş. Meme bitti, emzik bitti, bez bitti, kreş geldi, karakter şekilleniyor, hayatımız külliyen değişiyor.

Sendromların start aldığı dönem olmasına da hiç şaşmamalı çünkü bu kadar değişim, bu kadar hız her bünyeyi sallar; bu küçücük bir çocuk ise daha çok sallar bence ama kimi uzmanlar onların daha kolay adapte olduklarını bizim abarttığımızı düşünüyor. Ben kendi çocuğumu bilirim sadece.