SOMA 13 Mayıs 2014

Bu kadar çok haberleşme kaynağı varken, ülkenin içine düştüğü felaketten ertesi gün haberdar oldum ancak; evet kendimden utanmalıyım ki okumayı kaldırmadı içim, ölüm haberleri ardı ardına geldikçe. Ne yapacağını bilememek, neye kime kızacağını çok iyi bilmek ama kızmanın bir işe yaramayacağını bilerek... 

Sosyal medyada kimi insanların zenginliğinden(?), kimi insanların asaletinden(!) kimilerinin de kendilerini daha iyi hissetmek adına kimbilir nelerden utandıklarını okumaktan bık geldi, neden insanlar tamamen iyi niyetle ajitasyon yapmadan sadece yapabileceklerse yardım için çabalamıyor diyeceğim ama anlamsız bir serzeniş olacak bu da... 

Zaman bu söylemlerin zamanı değil biliyorum; hala ve hala bu konuda anlamsız, soğukkanlı hatta duygu yoksunu mesajlar veren hükümet yetkililerini çok iyi anlıyorum ama bu ihmaller zincirinde ufacık da olsa katkısı olan tüm sorumluların cezalandırıldığını görmek istiyorum. Konu ile ilgili bakanların istifasını beklemek hayal ama en azından gerekli girişimlerin yapıldığını görmek istiyorum.

Ateş düştüğü yeri yakar biliyorum, ne desem boş, hepimizin başı sağolsun... 

Bu bir anneler günü yazısı değildir.

En çok Ella' yı seviyor demiş miydim?

Emma, Şuşu, Çilek, Pepee, Caillou ve Minnie sürekli ortalıkta. Herhangi bir yerleri yok. Heryerdeler ama Ella başka. Bir öpüşü var ki onu, beni öyle öpmüyor. Hatta beni bu ara öpmüyor, yanaklarımı tırmalıyor (uykuya dalarken), sarılıyor, kucağıma gel (kucağına al), eyimi tut, buraya kit(buraya gel) filan diyor ama bir tane öpsene deyince hayır anlamında kafasını sallıyor hem de sırıtarak. Ben öpeyim o zaman diyorum yine kafasını sallıyor ve menim nanaaam (benim yanağım)diyor. Tabi ki senin yanağın çocuum diyorum da bu durumda öpemiyorum. O zaman niye soruyorsun derler adama dimi. Teklifsiz öpüyorum genellikle çok niyetliysem elinden, ayağından, kolundan, yanağından artık neresi denk gelirse.