Dün gece birlikte uyuduk Lara ile çünkü bir önceki gece öksürmüştü sürekli ve ikimiz de uyuyamamıştık adam gibi; öğle uykusu da uyumayınca iyice yorulduk ve günümüz pek gergin geçti haliyle.
Baba salona taşındı; Lara yatak odasına. Gece daha az öksürdü, daha az uyandı ve sanırım bunda ayva yapraklı zencefilli ıhlamur ile tereyağı pekmez karabiber üçlülerinin ve başucuna kesik soğan koyma ve odayı nemlendirme olaylarının payı büyük yani benim payım :) (mesajlar alındı mı? detay isteyen olursa hemen verebilirim) (fekat terli terli balkonda rüzgarda kalmasına neden olan da ben olduğum için ikinci parantezi açma gereği duydum yani kesinlikle böbürlenmiyorum çıplak gerçekler bunlar :))
Neyse işte sabah uyandı, yanında beni görünce minnak sesi ile anne dedi, gülümsedi, ellerini yanaklarıma koydu ve biraz tırmaladı, tekrar uyuyacak zannettim çünkü hep erken kalktığı saatten daha da erkendi, altıya geliyordu saat. Gözlerim kapalıydı, uyuyormuş gibi yapıyordum ama işe yaramadı işte. Hızlıca kalktı; nereye gidiyorsun dedim ki normal şartlarda odasından ayaklanıp bizim yanımıza gelir sabah, aramıza girer ve ardından da "kak kaaak, sen budan kaaak" şeklinde nazikçe uyandırır; kalkar gideriz. Yalnız gelir ama bensiz çıkmaz özetle.
