Bahar geldi ya, bana bir haller oldu. Bu her bahar içi coşan, uçuş uçuş evlere sığmayan insan modeline çok özeniyorum ama bende durum tam tersi. Hoş buralara yaz da geldi sayılır. Şimdilik hala gündüz saatlerinde sokağa çıkabiliyoruz ama az kaldı park sefalarımızın gecelere taşınmasına belli.
Bir miskinlik, bir isteksizlik, halsizlik, baktığım yere bakakalmak, kolumu kaldırmaya üşenmek filan. Hoş yine Lara ile ilgili mesaimi aksatmıyorum, söz konusu Lara olunca evde sürekli 'Ali babanın çiftliği ve Kırmızı balığın göldeki maceraları üzerine şakımaya, kendimi alkışlamaya devam ediyorum. Ama söz konusu kendim olunca o kol kalkmıyor arkadaş. Geçecek biliyorum ama yarı depresif, yarı yayvan ruh halimden sıkıldım.
